1. Pod Trogirem rzecz się stała

a

Gdy dziesiątka nam zawiała

d

Neptun nie był taki czuły

G

Upierdolił pół genuy

C E a

Ref.: Jedwab, batyst to pragnienia

a e a

         Bo z dakronu nasza gienia

d G a

         Jedwab, batyst nie uwiera

a e a

         Dakron tyłki nam obciera

d G a

2. Lecz załoga się nie dała

a

W sztormie dalej żeglowała

d

Urwał wiec przy maszcie fała

G

Wiec genua poszła cała

C E a

Ref.: Jedwab, batyst to pragnienia…

a e a

3. Pół załogi się rzuciło

a

Bo akurat pół nie piło

d

Co się bardzo rzadko zdarza

G

Kto tam robił za kucharza?

C E a

Ref.: Jedwab, batyst to pragnienia…

a e a

4. I zciągąją ją w ukropie

a

I na deku chłop na chłopie

d

A że żagla brak przytłacza

G

Jeden robił za latacza

C E a

Ref.: Jedwab, batyst to pragnienia…

a e a

5. Szoty tną już do krwi dłonie

a

Skóra na nich prawie płonie

d

Nie przejmując się ich stanem

G

Sternik kręci kabestanem

C E a

Ref.: Jedwab, batyst to pragnienia…

a e a

6. Dakron będzie teraz w modzie

a

Bo genua już po szkodzie

d

Jest przeszyta setki razy

G

W majtkach przetrwa marynarzy

C E a

Ref.: Jedwab, batyst to pragnienia…

a e a

7. Przetrwa w pieśni o załodze

a

Która zaraz tuż po szkodzie

d

Beczkę rumu zakupiła

G

I Genuy śmierć opiła

C E a

Ref.: Jedwab, batyst to pragnienia

a e a

         Bo z dakronu nasza gienia

d G a

         Jedwab, batyst nie uwiera

a e a

         Dakron tyłki nam obciera

d G a